Er kan er maar één de baas zijn
Door: Marvin Hoogerland
Blijf op de hoogte en volg Marvin
24 Oktober 2013 | Singapore, Singapore
Singapore (± 5 km)
De gehele (resterende) ochtend in dromenland doorgebracht en rond het middaguur ontwaakt en opgestaan. Wat is de (mid)dagplanning? Nou, om precies te zijn is ie vrij duidelijk: in een opportunistische en onder alcohol invloedrijke bui hebben we gisteren een hotelovernachting geboekt in het Marina Sands Bay hotel voor drie personen. Dit onder het motto van: ‘Nu zijn we er toch en kan het nog’, maar ook ‘fuck it anyway’. Althans, dit dachten we. Blijkbaar had Sander een foutje gemaakt en was het maar voor twee personen. Maar goed, we gaan er gewoon heen en proberen wel te regelen dat het voor drie personen zou moeten zijn. Eenmaal in één van de drie torens bij de receptie in een immens grote hal, bleek dit ook gelukkig geen probleem te zijn. Het inchecken verliep vlot en de kamer was prima, met een sensationeel uitzicht over de stad Singapore. Na wat foto’s gemaakt te hebben, werd het toeristische outfitje snel verwisseld voor een badjas met slippertjes, dat voor ons klaar lag en begaven we ons naar het dak om lekker te gaan zwemmen. Als je je daar in het zwembad bevindt, met een prachtig panoramabeeld over heel Singapore, dan voel je je werkelijk waar even een eindbaas. Het feit dat er ook voldoende mensen deze plek bezoeken zonder te overnachten en dus niet in het zwembad mogen (enkel voor hotelgasten) en jij wel versterkt dit effect natuurlijk. Halverwege de middag even een broodje hamburger gesnapt en daarna de jacuzzi ingedoken, waarbij je nu uitzicht had over de andere kant van ‘The Lion City’, met onder andere de immens grote haven. Het is gewoonweg adembenemend. Aansluitend hebben we nog even een saunaatje aangepakt om deze relaxsessie te vervolledigen en toen zijn we kort naar de kamer teruggegaan.
Alvorens we gingen dineren, besloten we eerst één drankje te doen in het chique Ku Dé Ta. Dit is een restaurant c.q. lounge bar waar we lekker hebben genoten van de panorama van Singapore in het donker. Het diner werd ook genuttigd in het hotel en dat was een spaghetti bolognese voor de piloten en een penne bolognese voor mij. Il cibo era delizioso! We besloten ook nog maar even om het casino op te zoeken onder leiding van aanvoerder van As, aangezien we gisteren geweigerd waren. Voor onze officier was natuurlijk vrij snel duidelijk: het alombekende roulette. Paul en ik waren gretig doch doelgericht op zoek naar een pokertafel voor een potje Texas Hold ‘Em. Na een kwartier door de gehele ruimte gestruind te hebben, vroegen we het aan een croupier die bij een variant van poker stond te observeren hoe of wat. Bleek dat ze deze versie hier niet hanteren! Je kunt enkel tegen de bank spelen en niet tegen andere spelers. Paul vond het maar niets en eerlijk gezegd voelde ik hier ook weinig voor. Laat dan maar zitten. Toen zijn we maar weer op zoek gegaan naar van As, om te kijken hoe de zaken ervoor stonden. Die zaken bleken niet zo super, maar onze aanwezigheid bleek een soort stimulans, daar het tij keerde. Binnen een kwartiertje draaide zijn verlies 180 graden om en wist hij het om te toveren tot een leuk extraatje voor deze vakantie. Hij tevreden, en Paul en ik hadden het toch al wel gezien, dus nog even snel terug om nog een duik te kunnen nemen in het zwembad. Dat is open tot elf uur, en het was op dat moment 22:15 uur. Dat is niet heel lang meer, dus we moesten snel en efficiënt zijn. In de verkeerde toren van de drie belanden helpt hier vanzelfsprekend niet bij. Met name dit zorgde ervoor dat we pas om 22:40 uur in het water doken; dit was gelijk het startsein voor een dolle twintig minuten. Het was vrijwel leeg en ik weet niet of het tijdsdruk was of iets dergelijks, maar het waren echt drie malloten die aardig wat bekijks trokken. Wat kan ons het schelen. We bleven tot we vriendelijk doch dringend werden verzocht om het zwembad te verlaten en toen gingen we even douchen op de kamer. ‘Zullen we nog even één drankje doen in Ku Dé Ta’? Prima, dan gaan we daarna door naar het uitgaansgebied. Het is er namelijk tamelijk aan de prijzige kant en dus zag de planning er zo uit. ‘Helaas’, deze pakte anders uit. Na dat ene drankje verbeterde de sfeer zowat met de minuut, waarna Paul aanspoorde om nog maar weer even gek te doen. De rustieke ambiance maakte langzaam plaats voor energieke vreugde en toen een DJ de boel eenmaal overnam, was het snel duidelijk. Iedereen rustig aan de kant staande, kijkend naar een paar debielen op de dansvloer, die de muziek wel lekker aanvoelden. Al snel volgden meer mensen en uiteindelijk zijn we die avond niet verder dan deze plek gekomen. Het heeft wat gekost, maar dan heb je ook wat.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley