Vier (emmers) op een rij

Maandag 4 november (dag 29)
Krabi (± te verwaarlozen km)

Ontwaakt rond half negen met aardig wat hoofdpijn en dus nog maar een half uurtje platgelegen. Op dat zelfde moment deden Sander en met name Anne een poging de verkeerde, onder alcohol beïnvloede boeking van Sander te annuleren en herstellen naar de correcte in Ao Nang. Sander had namelijk zowel de datum als de locatie verkeerd gereserveerd van het hotel. Uiteindelijk werd het ‘Ao Nang Buri’ en deze had een zwembad (dit was nogal een pre). Eenmaal daar aangekomen, was het slechts een kwestie van inchecken en de kamers bezetten. Echter, we moesten bij de incheckbalie even wachten voor wat formaliteiten en dus wachtten wij rustig af in de openluchtlobby. Zo ongeveer het moment van neerploffen in de rieten zitmeubels bleek de fatale klap voor onze Anne. Na een doldwaze avond gewoon geacteerd als ‘ ‘s avonds een vrouw, ’s ochtends een vrouw’ en zelfs een hele boekingsprocedure rechtgezet op de relatief vroege morgen, maar daarna sloeg de man met de katerhamer alsnog in. Zat ze er in eerste instantie nog ziekjes en stilletjes bij als een hele zielige Beagle puppy, al snel werd het een eenpersoonsestafette van en naar het openbare toilet. Met het verschil natuurlijk dat er hier niet viermaal een stokje werd overgedragen, maar iets in een meer liquide vorm, om het maar zo smakelijk mogelijk uit te drukken.

Enfin, de kamers waren netjes. Wel stond er in het midden van de kamer een twinbed, wat dus inhield dat Sander en ik weer gezellig lepeltje lepeltje tegen elkaar konden kruipen, mocht daar geheel onverwachts de behoefte aan zijn. De gehele middag hebben we aan het zwembad gehangen om te relaxen en tevens bij te komen van de vorige avond, toch Anne? Tussendoor af en toe een duikje nemen, afgewisseld met een potje Revolutions. En niet te vergeten: ook de eerste potjes Hellen werden verricht op niet-Nederlandse bodem. De straffen van de verliezer(s) waren enerzijds het halen van bier bij de nabijgelegen supermarkt en uiteraard het spekken van ‘de kas’. Aan het einde van de middag zowaar nog een buitje meegepakt en om die reden zijn we maar naar de kamers gegaan om even een douche te nemen om vervolgens een leuk plekje te gaan zoeken waar we konden eten. Deze wandeltocht werd abrupt onderbroken door wederom een hevige, maar korte bui. Bij het vervolgen van onze weg, stuitten we op een typisch Thaise kraam, waar we op aanraden van onze weetal van het verliefde tweetal – de heer Kaland voor de goede orde – een Pad Thai geprobeerd hebben. Dit is één van Thailands bekendste Thaise gerechten, waarvan de voornaamste ingrediënten zijn: (gedroogde) rijstnoedels, eieren, tofu, garnalen, knoflook, rode peper, limoen en pinda’s. Het is een aardig bord vol om het te eten als tussendoortje, maar een schouderklopje voor onze wandelende naslagwerk genaamd Michiel, want het is zeer goed te verorberen. Verderop heb ik nog een soort barbecuespies naar binnen gewerkt en uiteindelijk na nog wat slenteren ergens na 22:00 uur in een restaurantje een prima smakende ‘Sweet & Sour’ op. Op de terugweg zijn we nog ‘even’ een pleintje opgelopen om een drankje te doen. Het begon met twee buckets, de ene gevuld met rum cola en de andere met rum Red Bull. De sfeer was goed en het begon steeds gezelliger te worden al vrij snel volgden er meer. Tel hierbij op de leuke muziek, een pooltafel, breakdance (waaronder een nietsontziende act van onze eigen Chaudron Crew, met b-girl Anne en haar lead-out man Sander) en u zal begrijpen dat het een feestelijke avond is geworden tot in de late (of beter gezegd vroege) uurtjes. Oh ja, en ik kan nog melden dat ik tot twee keer toe inging op de provocatie van een tiener voor een vier-op-een-rij-duel. De weddenschap was dat ik bij winst de drank zou krijgen en ik bij verlies ik nog zo’n emmer moest aanschaffen. Vol overtuiging begon ik argeloos aan deze – op het eerste oog eenvoudige – uitdaging. Accuraat kan ik het niet zeggen, maar ik schat dat zo’n tien minuten later wij alle vier met zo’n draagvat vol alcoholische versnaperingen zaten…