Op een oude fiets moet je het leren

Zaterdag 16 november (dag 41)
Bangkoki (± 25 km)

Vandaag geen wekker, maar zelf ontwaakt rond een uurtje of negen. Daarna weer hetzelfde (ochtend)liedje, het begint nu zelfs wat eentonig te raken om telkens te typen. Rond een uur of elf op pad gegaan. Eerste stop, de 7-11 uiteraard, voor de welbekende versnapering. Vervolgens sprak Sander een tuk-tukchauffeur aan die ons naar de kleermakerswinkel kon brengen en daar op ons zou wachten, zodat hij ons erna naar Chinatown zou kunnen brengen. In de zaak een broek, blouse en blazer gepast en wat kleine laatste aanpassingen doorgegeven en een tijd afgesproken (11:00 uur) waarop ze het morgen zouden komen afleveren bij het hotel. Inmiddels was het al bijna 13:00 uur en we hadden om half twee een afspraak staan bij Co van Kessel, maar de tuk-tukboy stond erop om nog even langs een ‘factory’ te gaan, voor zijn commissie uiteraard. Hier was natuurlijk helemaal geen tijd voor, maar na lang aandringen besloten we dat het tijdtechnisch gezien het slimste was om het maar te accepteren en erdoor heen te sprinten. Vlug, vlug, jaaaaa prachtig mooie zijde, souvenirs en sieraden. Kijken, kijken, niet kopen, maar doorlopen. Binnen vijf minuten stonden we weer buiten; zo dat is ook weer geregeld. Breng ons nu maar naar Chinatown, maat. We arriveerden daar even na kwart over één, midden in de wijk. Dus wij al lopende op zoek naar een geel pand met een groot wiel erop. Maar niets wat daar ook maar op leek. Na enkele minuten verdwaald rondgelopen te hebben, hebben we toch nog maar even een taxi aangehouden en ons erheen laten brengen. Bleek dat de tuk-tukboy ons totaal niet goed begrepen had natuurlijk, want het was nog zo’n twintig minuten met de taxi. Uiteindelijk kwamen we er dan aan, weliswaar vijfentwintig minuten te laat, maar gelukkig was dit geen probleem. De mensen van dit bedrijf wisten uit ervaring dat dit soort zaken wel vaker voorkwam, vandaar dat ze de afspraaktijden ruim van tevoren plannen. Goed bezig.

De fietstocht was wel tof. Ik zat op een stadsfiets met zo’n mandje voorop, waar ik mooi mijn waardevolle spullen in kon droppen. En dan maar karren door die chaotische stinkstad. Door supersmalle steegjes, door marktjes, door huizen, door bouwterreinen. En als je dan goed om je heen kijkt, tref je best bizarre taferelen aan. Het eerste deel van de tocht was door Chinatown, het tweede door de oude stad van Bangkok. Wel leuk om een keertje mee te maken, het is net iets anders dan door de polders van Zeeland fietsen. Mocht u het gaan ondernemen, dan hoop ik wel van harte dat u niet hoeft te fietsen achter een dove Duitser van rond de vijftig, die absoluut niet uit de voeten kan op een tweewieler. Laat ik het zo zeggen: dit bevordert gewoonweg niet de activiteit. Na afloop gingen we op zoek naar een plekje om een hapje te eten; inmiddels hadden we aardig trek gekregen van al dat sportieve gedoe. Alsof we onbewust door een grote magneet werden aangetrokken, belandden we wederom bij de 7-11. Alsof er in die tosti’s een verslavende voedingsstof zit of zo. Raar maar waar. Eenmaal terug bij het hotel hebben we bij de receptie tegen een klein tarief geregeld dat we de kamer nog een extra nacht tot onze beschikking hadden. Dit met name om nog even lekker te kunnen douchen en rustig te kunnen inpakken voordat we ’s nachts naar het vliegveld zouden vertrekken. ’s Avonds op de kamer hebben we even gezocht naar een nachtclub in de buurt, want hier hadden wij wel weer even oren naar, zo lang het nog kon deze vakantie natuurlijk. Dit geschiedde onder het genot van een Chang. Daarnaast draaide DJ SvA weer de nodige plaatjes en hiermee testte hij tevens de muzikale kennis van ondergetekende. En hij was onder de indruk. Ken je ‘klassiekers’! Aansluitend zijn we op stap gegaan naar Levels Club & Lounge Bar, waar de voetjes weer aardig van de vloer zijn gegaan!