Van hetzelfde laken een pak (laten maken)

Vrijdag 15 november (dag 40)
Chiang Mai - Bangkok (± 600 km)

De wekker om 07:14 uur, voor de gebruikelijke ochtendrituelen. Ontbijten, douchen, inpakken voor 08:30 uur. Oftewel: druppel, druppel, druppel, hap, hap, hap, inpakken en wegwezen. Het was nog heel even een gedoe of de goede chauffeur wel op ons stond te wachten, mede ook omdat deze meneer al voor kwart over acht belde naar onze kamer, maar het bleek hem toch wel te zijn. Bij deze wil ik even ‘props’ geven aan onze Dave, die dit ruim een maand geleden toch maar even goed heeft geregeld voor ons (gelukkig maar). Eenmaal op het vliegveld was er een aardige rij buiten, maar het ging gelukkig redelijk snel en binnen ondervonden we dat we met Bangkok Airways vlogen. Op zich geen ramp natuurlijk, maar daar was uiteraard verreweg de drukste rij om in te checken. Bovendien bleek dat we 40 à 45 minuten vertraging hadden. BKK Airways heeft nooit vertraging, toch Dave? Maar goed, het was pas onze eerste echte vertraging deze vakantie en verder ook niet eens zo heel hinderlijk eigenlijk. Na een korter dan geplande vlucht en een degelijke maaltijd aan boord kwamen we aan op de startlocatie van onze reis: Bangkok. Even de bagage opgepikt en een taxi aangehouden. Ditmaal veel beter dan de vorige keer, namelijk op de meter. Nog geen ฿ 400 in plaats van de 1200 à 1300 Baht vorige keer. Al doende leert men. Het inchecken bij het hotel verliep ook soepel en toen was het tijd om even wat zaken te regelen op de kamer omtrent activiteiten in Bangkok de komende twee dagen. Zo wilden we nog een fietstocht ondernemen (zie morgen) en wilde ik ook nog graag een maatpak laten maken.

Halverwege de middag zijn we op pad gegaan voor Sander zijn overhemd, die hij enkele weken al had laten aanmeten. Daarnaast wilde ik zelf graag ook een maatpak laten maken, aangezien dit hier relatief goedkoop kan. Mijn preferenties qua stof, kleur et cetera doorgegeven en ietwat over de prijs onderhandeld (die Indiërs hebben wel hun praatjes klaar staan daarom) en mijn maten laten opmeten. En direct een afspraak met ze gemaakt om morgen rond het middaguur nogmaals langs te komen om het te passen en eventuele laatste adaptaties door te geven. Ondertussen was de avond al gevallen (zo voelt dat hier letterlijk met die plotselinge duisternis). We vervolgden onze weg naar MBK Center, een zeven verdiepingen hoog winkelcentrum in Bangkok, één van de grootste van Thailand. Om eens gezellig rond te kijken en waarschijnlijk iets goedkoops op de kop te tikken. Zoals boxershorts. Op aanraden van onze wijsgeer Maggie natuurlijk (wie anders?), die had hier eerder al zijn voordeel mee gedaan. Dus zowel Sander als ik hadden er gelijk een stuk of acht genomen, zodat het nóg goedkoper werd dan het al was. Wat maakt het nou uit of het niet echte Calvin Klein of Diesel is, maar slechts namaaksels. Wat wel relevant was – bleek achteraf – is zowel letterlijk als figuurlijk de ‘draagwijdte’. Kort gezegd, een maatje M hier is geen maatje M in Nederland. Geen Linda, Roos en Jessica in de buurt; desalniettemin verkeerden de edele delen aardig in ademnood bij het passen. Ondanks het feit dat deze herenondergoed geen arbeid verricht, werden de ballen toch aardig de broek uitgewerkt. Ach ja, geen man overboord verder. We hebben nog ff een tijdje rondgelopen en toen was de grootste lol er wel weer van af. Tijd om nog een lekkere hap te nuttigen, die hadden we wel verdiend. Vlakbij het hotel eindigden we bij een vertrouwde toko naast Tara’s Place (zie dag 2) waar we een rode curry hebben genuttigd, voorafgegaan door wat garlic bread. Simpel, doch smakelijk. Inmiddels was het al middernacht en zijn we teruggegaan naar het hotel, waar we tamelijk rustig aan gedaan hebben.